otoczyć kogoś troską

См. также в других словарях:

• troska — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. troskasce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie zaniepokojenia, lęku spowodowane trudną sytuacją lub przewidywaniem wystąpienia takiej sytuacji; niepokój, obawa : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• troska — ż III, CMs. troskasce; lm D. trosk 1. «uczucie niepokoju wywołane trudną sytuacją lub przewidywaniem, możliwością zaistnienia takiej sytuacji; zmartwienie, kłopot, zgryzota» Bezustanna, głęboka, ciężka troska. Codzienne, matczyne troski. Troski… …   Słownik języka polskiego

• otaczać — ndk I, otaczaćam, otaczaćasz, otaczaćają, otaczaćaj, otaczaćał, otaczaćany otoczyć dk VIb, otaczaćczę, otaczaćczysz, otocz, otaczaćczył, otaczaćczony 1. «okalać coś dookoła, rozciągać się dookoła czegoś; tworzyć osłonę, okrywę wokół czegoś,… …   Słownik języka polskiego

• otaczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, otaczaćam, otaczaća, otaczaćają, otaczaćany {{/stl 8}}– otoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, otaczaćczę, otaczaćczy, otaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osłaniać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień